Château La Gineste

“Waar hebt gij in godsnaam gezeten?”
Mijn vrouw stond me met grote ogen aan te kijken.
“Heu, op De Wijnzolder, dat wist je toch?”, antwoordde ik bedeesd. “Proeverij van die nieuwe wijnen…”
“Maar uw tong ziet helemaal zwart!”, fluisterde ze met een zekere wanhoop in haar stem.
In mijn hersenen schoten schichten heen en weer. Er ging me iets door het hoofd over Russische spionnen en gif, maar neen – dat zat eergisteren in het nieuws.
Een zwarte tong? Ik rende naar het spiegeltje in de bijkeuken en stak parmantig die lap vlees naar mezelf uit. Mijn vrouw had niet overdreven. Het leek alsof ik de hele asbak van onze houtkachel had uitgelepeld en als toetje alles nog eens netjes had opgeblonken met een blik van die ouderwets vette schoensmeer.
Black wine! Opeens herinnerde ik me de bijnaam van de wijnen die ik net daarvoor samen met enkele collega-wijnfanaten had geproefd: Cahors. “Dat moet ge eens laten komen om te proeven”, had Hubert Pradelle van het Domaine du Jas uit de Rhône me aangeraden toen hij hier op bezoek was. “Château la Gineste uit Cahors: voor mij van de allerbeste wijnen die in Frankrijk gemaakt worden”, had hij gezegd.
Véél meer had ik niet nodig om Gérard Dega van La Gineste te contacteren en het waren zijn wijnen die ons dus allemaal een gitzwarte tong opgeleverd hadden. Zijn domein meet 10 hectaren en Gérard werkt biodynamisch.
Cahors is een eeuwenoud wijngebied langs de rivier de Lot, zo’n 100 kilometer boven Toulouse. Traditioneel maakt men er gebruik van de druivensoort malbec. Dat is een wingerd die vruchten oplevert met een diep-donkerzwarte kleur en veel tannines. In veel gevallen zijn het wijnen die de eerste jaren van hun bestaan nauwelijks drinkbaar zijn omdat ze veel te hard zijn. Maar ondanks onze zwarte tongen waren we tijdens onze proeverij tot de conclusie gekomen dat dit bij Château la Gineste absoluut niet het geval was. Toegegeven, we hadden hier niet te maken met een zijdezacht merlootje uit Chili, maar niettemin waren de malbec-wijnen toch behoorlijk toegankelijk. We vergeleken ze met Tom Waes: sympathiek, maar toch potig en met ballen. Of anders gezegd: de Cahors’ van La Gineste zijn aaibare macho’s. En die zwarte tong nemen échte stoere mannen en vrouwen er wel bij…