ladron1
ladron2
ladron3
ladron4
ladron5
ladron5

Ladron de Lunas

Bodegas Ladron de Lunas ligt in de buurt van het Spaanse Valencia, meer bepaald in Requena. Zo’n 80 kilometer weg van de kust is het klimatologische verschil behoorlijk indrukwekkend. Ik vertrok eind februari’s morgens vroeg aan mijn hotel in Valencia bij 14 graden en toen ik een uurtje later in Requena kwam, hield ik er daar nog 4 graden van over. Requena ligt dan ook bijna op de zogenaamde meseta, het centrale plateau van Spanje dat kreunt onder een continentaal klimaat. Nueve meses de invierno y tres de infierno, zeggen ze daar. Dat wil zeggen: negen maanden winter en drie maanden hel. In de zomer wordt het er niet zelden 40 graden heet, in de winter duiken ze wel eens naar min 15. En op de koop toe regent het er bitter weinig. Als je rondloopt tussen de wijngaarden van Requena, lijkt het dan ook alsof je in een woestijn ronddwaalt. Essentieel is ook het enorme verschil tussen dag- en nachttemperatuur. Geregeld duiken de temperaturen tijdens de zomer van 40 graden overdag naar 10 graden ’s nachts. Op die manier behouden de druiven hun zuurtjes en krijg je rijpe maar tegelijk frisse wijnen. Dé druif van Requena is de bobal. Deze nobele onbekende wingerd komt enkel in dit gebied voor. Bobal is een druif waar je moet aan werken. Ze is weliswaar zeer goed bestand tegen de droogte – dat komt goed uit in deze streek – maar ze levert een hoog rendement. Véél liters wijn van weinig stokken is geen goed idee voor kwaliteit, dus moeten de wijnboeren snoeien en liefst met oude stokken werken die minder fruit dragen.

DE DIEF VAN DE MAAN

Ladron de Lunas  betekent de dief van de maan. De naam van de bodega verwijst naar een verre voorvader van de huidige wijnboer Fernando Martinez Relazon. Voor het waar gebeurde verhaal moeten we terug naar 1830. In Requena leefde toen Andrés Martinez, een rijke landeigenaar die “de markies” genoemd werd. Andrés was wijnmaker, maar lag niet echt wakker van kwaliteit. Dat was niet naar de zin van zijn zoon Nicolás, die een echte wijnliefhebber was. Hij was drie zomers naar Bordeaux getrokken om er bij te leren over wijn en wilde ook de kwaliteit van zijn vaders brouwsel opkrikken. Maar daar wilde de markies niets van weten. Nicolás besloot dan maar om zelf zijn opgedane kennis uit te testen in een geheime ondergrondse wijnkelder. Om aan druiven te komen voor zijn experimenten, vermomde hij zich en bij maanloze nachten ging hij vruchten plukken uit de wijngaarden van zijn vader. Verschillende bewoners van Requena hadden opgemerkt dat er tijdens donkere nachten een schimmige figuur door hun stadje liep – een geest, dachten ze. De markies besloot om een bewapende knokploeg op te richten die tijdens de eerstvolgende maanloze nacht de geest zou te lijf gaan. Op 21 september 1830 stonden de gewapende mannen verdekt opgesteld in de Calle Angel, een smal straatje in het centrum van Requena. Toen ze de dief van de maan – zoals de vermomde man inmiddels genoemd werd – opmerkten, schoten ze hem neer. Het was pas op dat moment dat ze merkten dat ze zonder het te weten de zoon van de markies doodgeschoten hadden. Twintig dagen later ontdekte men onder het huis van de vermoorde Nicolás de verborgen wijnkelder met de keramieken amforen. De ontroostbare vader proefde van de wijn van zijn zoon. Hij had nog nooit zulke lekkere wijn geproefd en beloofde zichzelf voortaan op dezelfde manier te gaan werken. Zes generaties later probeert Fernando Martinez de nagedachtenis van zijn doodgeschoten voorvader ook nog alle eer aan te doen.

EEN SEÑORITA VAN 95

We laten vier wijnen overkomen uit het Spaanse Requena. De twee rode wijnen zijn allebei gemaakt van de bobal-druif. Toen ik met Fernando de wijngaarden bezocht, kwamen we onderweg zijn grootmoeder van 95 jaar oud tegen. Ik kon mijn ogen niet geloven, want ze zag er uit als een señorita van hooguit 75. “Dat komt van de resveratrol”, beweerde Fernando overtuigd. Resveratrol is een stof die in de schil van druiven zit en waarvan men weet dat ze een gunstig effect heeft op het voorkomen van kanker en hartaandoeningen. En volgens Fernando is het net in de schillen van bobal dat er extreem veel van het spul zit… De Ladron de Lunas crianza kreeg 12 maanden eik, maar is absoluut niet gedomineerd door het hout. Het is een volle, rijpe wijn met – vreemd – voornamelijk rood fruit in de neus. Soepel in de mond houdt deze wijn een mooie frisheid. De Bobal Exclusive is niet meteen de goedkoopste wijn, maar wat een kanjer is me dat, zeg! Hij is gemaakt van druiven van 100 jaar oude bobalstokken. Die waren dus net geplant toen Fernando’s oma geboren werd. Per stok wordt er nauwelijks één kilo druiven geoogst. Na de gisting verdwijnt de wijn voor anderhalf jaar in Amerikaanse en Franse eiken vaten, en daarna houdt men hem nog 20 maanden op fles. De 2011 is de jongste versie die ik kon aankopen. Mondvullend en zeer evenwichtig gestructureerd is dit het beste dat ik op het domein proefde. Van Ladron de Lunas laat ik ook een cava meekomen. De Cava brut nature, edición especial is een blanc de blancs op basis van chardonnay. Deze cava met champagne-allures is romig en zalvend in de mond. Hij is tegelijk mooi rond en fris zuur. De witte Bisila joven tenslotte kon ik echt niet laten liggen. Het is een heerlijk evenwichtige wijn van 100% macabeo. Zijn zeer rijpe neus (appel en peer) loopt mooi door in een ronde en volle smaak. Dit is een wijn met een onevenaarbare prijs-kwaliteitverhouding.

Privacyverklaring - INSCHRIJVEN NIEUWSBRIEF