Hij ziet eruit alsof hij net van zijn Harley gestapt is en mijn vrouw zegt dat hij heel schone ogen heeft, maar eigenlijk is Adi Badenhorst vooral een begenadigd wijnmaker die een nieuwe wind laat waaien door vineus Zuid-Afrika.
Hij werkte jaren lang als oenoloog voor de meest prestigieuze wijndomeinen van Stellenbosch. Maar in 2005 ruilde hij de onberispelijke oprijlanen voor een stoffige en met diepe putten bezaaide weg naar zijn eigen stek: Kalmoesfontein in Swartland. Sinds zijn eerste vintage (2008) vliegen de superlatieven hem om de oren. “Vernieuwer”, “De rebel van de Kaap”, “South Africa’s most exciting winemaker”. Een mens zou er een beetje van gaan zweven. Maar niet de non-conformistische knuffelbeer van Kalmoesfontein: “Wine is so hyped up!”, vindt hij. “Het is gewoon een drankje. Geniet ervan!”.
Adi Badenhorst weet precies wat hij wil. Maar ook wat hij niét wil. Hij heeft een hekel aan nieuw hout en aan teveel technologie in de winery. Hij werkt zo traditioneel mogelijk: wijngaarden zonder irrigatie, open betonnen gistkuipen of oude houten foeders, niet ontstelen of kneuzen, voetgetrappel om de extractie te bevorderen, enzovoort. De rendementen die hij uit zijn oude bushvines haalt zijn extreem laag: 26 hl per hectare in wit en zelfs maar 13 hl in rood.
Zijn instap-wijnen (een chenin blanc en een rode blend) heten Secateursen zijn getooid met een label dat een beetje… euh… weinig modieus is. Wijnschrijver Frank Van der Auwera is niettemin laaiend enthousiast over de chenin: Imponerend qua smaak: extreem sappig en genereus. (…) Perfect rijp, maar fundamenteel toch fris van textuur. (…) Gezien zijn prijsniveau verrassend complex. Onvoorstelbaar veel fascinerende chenin tegen zo’n smurfenprijsje. Lijkt véél duurder.
De rode blend, die nauwelijks duurder is dan de chenin, bestaat uit maar liefst zeven verschillende druivenrassen die in de stokoude wijngaarden kriskras door mekaar geplant zijn. Het resultaat is een sappige en rijpe wijn, zacht gekruid en bijzonder aanstekelijk wegdrinkend. Grote Wijnmadam Jancis Robinson noemt dit another bargain en heeft er 16,5/20 voor over.
De twee topcuvées van Adi Badenhorst zijn een stuk duurder, maar daar klinken de superlatieven nog luider. Een bloemlezing.
Over de AA Badenhorst Family Estate White (een blend van roussanne, grenache blanc, viognier, chenin blanc en sauvignon blanc):
Wild, windblown and intriguing. Beautifully textured, creamy, with real intensity and finely woven. 17,5/20 points. (wijnschrijfster Jancis Robinson)
Broad and ripe, offering gorgeous flavours. 92 points. (wijntijdschrift Wine Spectator)
Verrukkelijk boeket, haast als een grote bourgogne. Rijp, rijk en sappig, maar met een schitterende fraîcheur en zonder houtvuist. (wijnschrijver Frank Van der Auwera)
En over de rode Estate (een blend van syrah, mourvèdre en cinsault):
Wat een boeket van pure syrah. Enorm vlezig en complex. (…) Toch elegant en zeer sappig, met een prachtige frisheid” (Frank Van der Auwera)
Wonderful swooping freshness in the mouth, spicy length. Real grace. (Jancis Robinson)
One of South Africa’s great wines: complex, pure and balanced.(de Engelse toonaagevende wijnwebsite The Wine Anorak)